CALL ME HYUNG (ํYUGMARK)

ข้อมูลเบื้องต้น

CALL ME HYUNG

เนื้อเรื่อง

SONG:CALL ME NOONA(เปิดฟังเพื่อความฟินนะ)

ตกลงเราเป็นอะไรกันนะ....

ฉันเป็นพี่นายนะ...เรียกฉันว่าพี่บ้างเถอะ

        ช่วงใกล้สิ้นปีไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มักจะเห็นคู่รักหรือไม่ก็ครอบครัวเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุข  หิมะที่ตกลงมาไม่มากนักทำให้บรรยากาศรอบๆดูโรแมนติก ถ้าได้อยู่กับคนรักหรือครอบครัวในช่วงเวลาแบบนี้คงมีความสุขมาก  แต่สิ้นปีนี้ช่างเหงาและโดดเดี่ยวสำหรับมาร์ค ปีนี้เค้าไม่ได้กลับไปหาครอบครัวที่LAในช่วงปีใหม่เลยทำได้แค่นั่งอยู่ในร้านกาแฟของตัวเองเท่านั้น

          “มาร์ค ปีนี้ไม่กลับบ้านหรอว่ะ? ”แจ็คสัน ครูสอนฟันดาบที่แวะมาซื้อกาแฟทุกวันจนสนิทกับเจ้าของร้านถามขึ้น

          “ไม่อ่ะ  ปีนี้ป๊าไปเคานต์ดาวน์ที่สวิต  ขี้เกียจบินตามไป”มาร์คพูดก่อนจะนั่งลงตรงข้ามครูสอนฟันดาบ “แล้วปีนี้ไปไหน? ตอนแรกคิดว่าจะกลับฮ่องกงซะอีก”

          “หม่ามี้บินมาหาเว้ย จะมาดูหน้าลูกสะใภ้”แจ็คสันยักคิ้วกวนๆส่งให้อีกคน แต่มาร์คแค่เบะปากอย่างหมั่นไส้กลับมาให้

          “เกลียดจริงพวกมีความรัก”มาร์คและแจ๊คสันนั่งคุยกันอยู่นานจนมีคนร่วมสนทนาสุดสวยอย่างเจียและเฟยเพิ่มขึ้นมาอีก ในร้านก็ไม่มีลูกค้านอกเนื่องจากพวกเขา จนประตูร้านถูกเปิดอีกครั้งทำให้ทั้งสี่คนต้องหันไปมองและพบกับใครคนนึงที่คุ้นเคย

          “มาร์คคคคหิวข้าววววววววว”เสียงคุ้นเคยจากเด็กยักษ์ทำให้มาร์คต้องลุกขึ้นและเดินเข้าไปในครัวอย่างรู้งาน ก่อนที่เจ้าตัวโตจะหอบร่างหมีๆมานั่งแทนที่คนที่เดินออกไปเมื่อครู่

          “นูน่า~  แฮปปี้นิวเยียร์ครับบบบ”

          “ยูคยอมอ่าาาา  วันนี้ก็น่ารักอีกแล้วนะ”เฟยพูดพร้อมลูบหัวเด็กตัวโต เจ้าตัวโตเลยส่งยิ้มให้พี่สาวอย่างน่ารักจนเจียที่นั่งอยู่อดไม่ได้ที่จะยกมือไปหยิกแก้มนุ่มๆนั้นอย่างเอ็นดู

          “นูน่าทั้งสองคนก็สวยอีกแล้วนะครับ”และแล้วความน่ารักของยูคยอมก็ทำให้พี่สาวต้องยิ้มอีกครั้ง “แจ็คสันฮยอง  แบมบอกว่าวันนี้ฮยองจะไปรับคุณแม่ที่สนามบินไม่ใช่หรอ”

“เออใช่ เกือบลืมเลย ไปล่ะ ฝากบอกมาร์คด้วย”แจ็คสันรีบลุกออกไปจากร้านทันทีที่นึกได้   ส่วนเจียก็ลุกขึ้นเดินไปทางครัวเพื่อไปหยิบขนมเพิ่ม

          “มาร์คใกล้เสร็จยัง?”

          “ใกล้แล้วครับนูน่า   เข้ามาเอาขนมเพิ่มหรอ อยู่ตรงตู้นะ”มาร์คพูดพลางจัดสปาเกตตี้ในจานต่อ

          “มาร์ค  ถามหน่อย”มาร์คเงยหน้ามองคนเป็นพี่เพื่อบอกว่าว่าตนพร้อมฟังในสิ่งที่จะถามแล้ว “กับยูคยอมนี่ยังไง  รู้จักกันมาก็นาน  น้องมันก็น่ารักดีนะ”

          “ก็ไม่ไงอ่ะ  ก็แค่พี่น้องที่สนิทกัน...แค่นั้นเอง” แค่นั้น.....

          “ดูไม่ออกหรอว่าน้องมันชอบเราน่ะ”ชอบ...ชอบมาร์คเนี่ยนะ  ไม่หรอก...ไม่ใช่

          “มะ..ไม่หรอกครับนูน่า เข้าใจผิดแล้วล่ะ”

          “ถ้ามันจริงขึ้นมา...ช่วยเปิดใจตัวเองไว้ด้วยนะคุณอี้เอิน”เจียตบบ่าน้องชายหน้าหวานเบาๆ

 เจียรู้ดีว่ายูคยอมใช้สายตาแบบไหนมองมาร์ค  รู้...รู้ว่าแม้ยูคยอมไม่พูดออกมาแต่การกระทำมันชัดเจน และทุกอย่างที่สองคนนี้ปฎิบัติต่อกันมันก็ชัดเจนเพียงแต่มาร์คใสซื่อเกินไปที่จะรู้ว่าตัวเองกำลังรู้สึกยังไงกับยูคยอม

“พี่กับเฟยจะไปแล้วนะ  ส่วนขนมน่ะขอเอาไว้กินเล่นล่ะกัน”

เจียเดินออกไปแล้ว...แต่คำพูดของเจียไม่ได้หายไปด้วย มันกลับมาวนเวียนอยู่ในหัวของมาร์คไม่หายไปไหน 

หลังจากยูคยอมกินสปาเกตตี้ที่มาร์คทำให้เสร็จ เจ้าหมีตัวโตก็ชวนมาร์คปิดร้านแล้วออกมาเดินซื้อของข้างนอก  แม้คำพูดของเจียจะยังอยู่แต่มาร์คก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดที่จะอยู่กับยูคยอมเพราะเรื่องนี้หรอก แต่อึดอัดเพราะสายตาของคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนี้หันมองคนตัวสูงข้างๆต่างหาก   มาร์คยอมรับว่ายูคยอมเป็นคนที่ดูดีมาก  ทั้งรูปร่าง หน้าตา การแต่งตัว ทำให้ยูคยอมเหมือนนายแบบหรือพวกไอดอลมากกว่าจะเป็นคนธรรมดาทั่วไปซะอีก

“ดูทำหน้าเข้า  หงุดหงิดอะไรมาครับ”ยูคยอมที่แอบมองคนตัวเล็กตลอด เห็นพี่ตัวเล็กทั้งเบะปาก ขมวดคิ้ว ทั้งถอนหายใจต่างๆนานาถึงมันจะน่ารักมากแต่ก็อดถามออกมาไม่ได้อยู่ดี

“ไม่ได้หงุดหงิดนะ  แต่อึดอัดนิคนมองนายเต็มไปหมดเลย”มาร์คมองไปรอบๆตัวที่มีเด็กผู้หญิงมัธยมต่างมองยูคยอมแล้วหันไปกรี๊ดกร๊าดกัน

นายซ่อนปีกไว้รึไงนะ ยูคยอม  ทำไมถึงดูดีขนาดนี้

“มาร์คอึดอัดหรอ  ขอโทษนะที่พามาอ่ะ ก็เห็นว่าปีนี้ไม่กลับบ้านเลยจะมาฉลองปีใหม่ด้วย”

“บอกตอนไหนจะฉลองด้วย  แล้วปีนี้ไม่ไปฉลองกับพ่อแม่รึไง”

“โดนทิ้งอ่ะ ปีนี้พ่อแม่หนีไปฮันนีมูนสองคน  ทิ้งเค้าไว้คนเดียวเลยมาหามาร์คนี่ไง   ขอนอนด้วยน้าาาาา”ไอ้เด็กเจ้าเล่ห์!!ไม่น่าล่ะปกติปีใหม่ไปเที่ยวทุกปีไม่เคยมาหาหรอกปีนี้พ่อแม่ไม่อยู่นี่เอง

“ถ้าไม่ให้ล่ะ”

“ไม่ให้ก็จะไป”

“แล้วห้ามได้มั้ย”

“ไม่”

“แล้วมาขอทำไม  ถึงห้ามก็ไปอยู่ดีเหอะ”มาร์คผลักหัวคนสูงกว่าเบาๆก่อนจะรีบเดินนำหน้าไป  ยูคยอมหัวเราะก่อนจะวิ่งไปข้างๆคนเป็นพี่

ยูคยอมและมาร์คมาที่คอนโดของมาร์คหลังจากซื้อของสำหรับเคานต์ดาวน์ปีใหม่พรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว  ทั้งยูคยอมและมาร์คต่างแยกกันไปอาบน้ำ   คอนโดของมาร์คมีห้องนอนสองห้องมีห้องน้ำในตัว  มาร์คที่อาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมมาที่ห้องนั่งเล่นที่มียูคยอมนอนเล่นบนโซฟาอยู่ก่อนหน้าแล้ว   ทำเหมือนอยู่บ้านตัวเองยังไงยังงั้น แต่ยังไงซะคอนโดของมาร์คก็เหมือนของยูคยอมนั่นแหละ คีย์การ์ดอีกอันก็อยู่กับยูคยอม ห้องนอนอีกห้องก็มีทั้งเสื้อของใช้ของยูคยอมทั้งนั้น   ไม่รู้ว่าสนิทกันมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่  รู้ตัวอีกทีก็เป็นแบบนี้ไปแล้ว

“ยูคยอมอาาาา จะเข้านอนเมื่อไหร่ ดึกแล้วนะ”ยูคยอมรีบลุกขึ้นนั่งเพราะได้ยินเสียงของมาร์ค

“แล้วมาร์คจะนอนเมื่อไหร่”

“เดี๋ยวก็ว่าจะนอนแล้ว  พรุ่งนี้ต้องเปิดร้านแต่เช้า”มาร์คเดินไปตากผ้าเช็ดผมที่ระเบียงก่อนจะเดินเข้ามาตอบยูคยอม

“พรุ่งนี้วันสิ้นปี ยังจะเปิดร้านอีกหรอออ”

“จะมีลูกค้ามาเอาเค้กที่สั่งไว้เลยต้องเปิดรออ่ะ ไม่รู้เค้าจะมาตอนไหน”มาร์คนั่งลงข้างๆยูคยอมโดนที่พอคนตัวโตเห็นดังนั้นจึงล้มตัวนอนหนุนตักมาร์ค พร้อมซุกหน้าไว้กับหน้าท้องแบนราบแล้วกอดเอวบางไว้หลวมๆ  อาจจะดูแปลก...แต่ยูคยอมชอบทำแบบนี้เสมอ...

“งั้นจะรอมาร์คอยู่ที่นี่นะ  รีบกลับมานะ”

“เป็นอะไรไปเนี่ย”

“แค่อยากอยู่กับมาร์คในวันพรุ่งนี้นิ”ยูคยอมกอดเอวมาร์คขึ้นราวกับจะมีคนมาแย่งพี่ชายคนนี้ไป

“พี่ไม่อยู่แปปเดียวเองเหอะ เดี๋ยวตอนเย็นก็กลับมา อย่าเว่อร์หน่าาา”

“มาร์ค...”

“หือ??”

“ยังคุยกับไอ้พี่เจบีนั่นอะไรอยู่หรอ...”น้ำเสียงเจือปนไปด้วยความเศร้าเอ่ยถามมาร์คเบาๆ

“ก็เพื่อนกันไง  เจบีแค่โทรชวนไปเคานต์ดาวน์เอง  ไม่ชอบเจบีขนาดนั้นเลยหรอ”

“ก็พี่เจบีชอบมาร์ค  เลยไม่ชอบพี่เจบี”

“งั้นจะไม่ชอบทุกคนที่ชอบพี่เลยรึไง  ไอ้เด็กขี้หวงเอ้ย!  ว่าแต่รู้ว่าพี่คุยกับเจบีแสดงว่าแอบฟังพี่คุยโทรศัพท์ใช่มั้ย  เสียมารยาทมากนะ!”

“มาร์คอะ  ไม่ได้ตั้งใจฟังนะบังเอิญต่างหาก”ยูคยอมพยายามแก้ตัว  แม้จะฟังไม่ขึ้นแต่มาร์คก็ไม่คิดติดใจอะไร

“จะไปนอนแล้ว  ลุกเลยๆ”มาร์คดันยูคยอมให้ลุกขึ้นแต่เพราะแรงที่มีไม่มากพอทำให้เจ้าตัวโตต้องลุกขึ้นเอง

“ฝันดีนะครับมาร์ค   พรุ่งนี้ไม่ต้องปลุกนะ  แต่ถ้าถึงร้านแล้วโทรบอกเค้าด้วย”

“ฝันดีนะยูคยอม”

“มาร์คที่หวงอ่ะ  ถ้าไม่ใช่มาร์คก็ไม่หวงหรอนะ”ยูคยอมพูดขณะที่มาร์คหันหลังเตรียมเข้าห้อง ส่วนตอนนี้คนที่พูดเมื่อครู่ก็ได้ปิดทีวีและคงเดินเข้าห้องนอนไปแล้วหากฟังจากเสียงปิดประตูที่ดังขึ้น

อันตราย...ผู้ชายชื่อ‘คิม ยูคยอม’อันตรายต่อหัวใจของ‘มาร์ค ต้วน’

มากเกินไป....

ไม่รู้ว่าเมื่อคืนคิมยูคยอมไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงกล้าพูดหวงมาร์คก็ไปแบบนั้น  ยูคยอมรู้...ว่าตัวเองชอบมาร์ค  ชอบมากจริงๆ ชอบตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเมื่อ4ปีก่อน ตอนนั้นยูคยอมอยู่แค่ม.ปลายแต่มาร์คอยู่มหาลัยแล้ว เราเจอกันเพราะความบังเอิญ ความบังเอิญที่เหมือนเป็นพรหมลิขิต  รักตั้งแต่แรกพบ  และเหมือนโชคจะเข้าข้างยูคยอม โชคชะตาทำให้คนแปลกหน้าแปรเปลี่ยนเป็นคนสนิทกัน  การกระทำของยูคยอมชัดเจนแต่มาร์คดูไม่ออกและยูคยอมก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไป 

หลังจากที่มาร์คถึงร้านก็โทรมาบอกยูคยอมตามที่อีกคนขอไว้ ที่ยูคยอมให้มาร์คโทรบอกเค้าเป็นเพราะเค้าแค่อยากทดสอบว่ามาร์คใส่ใจกับคำพูดของเค้ามากแค่ไหนเท่านั้นเอง 

อาจจะดูบ้าๆแต่ถ้าเรามีคนสำคัญสักคน  เราก็จะใส่ใจแม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆของเคะ้าก็ตาม ยูคยอมดีใจที่อย่างน้อยเค้าก็มีความสำคัญอยู่บ้างในสายตามาร์ค  แม้อาจจะไม่ได้อยู่ในสถานะที่อยากจะเป็นก็ตาม

วันทั้งวันนี้ยูคยอมได้แต่นั่งๆนอนรอมาร์คเท่านั้น น่าเบื่อหน่อยแต่แค่คิดว่าจะได้อยู่กับมาร์คก็พิเศษมากแล้ว

“กลับมาแล้ววว”เสียงใสๆทำให้ยูคยอมที่นอนกลิ้งบนเตียงรีบวิ่งออกไปหาพี่ชายตัวเล็กทันที “โทษทีนะที่กลับช้า  ลูกค้ามาช้ามากๆเลยอ่ะ”

“กลับช้าหรอ?  นี่กี่โมงแล้วอ่ะ”

“จะสี่ทุ่มแล้วไอ้หมีบ้า  มัวนอนเล่นทั้งวันเลยใช่มั้ย  ดูดิน้ำก็ไม่อาบ ไปอาบน้ำเลยจะได้กินข้าว”หลังจากไล่ไอ้หมีซกมกไปอาบน้ำ  มาร์คก็เตรียมของสำหรับเคานต์ดาวน์วันนี้โดยจัดของไว้ที่ระเบียงคอนโด  ที่สามารถเคานต์ดาวน์พร้อมกันได้ทั้งประเทศ

11:58 PM

          “อีก2นาทีปีใหม่แล้วนะมาร์ค”ยูคยอมนั่งมองคนตัวเล็กที่เงยหน้ามองดาวยามกลางคืนในคืนสุดท้ายของปี

          “ยูคยอม  เรียกพี่ว่าฮยองบ้างสิ”

          “ไม่เรียกฮยองมาตั้ง3ปีล่ะ  จะมาอยากให้เรียกทำไมครับ”

          “ก็อยากให้เรียกนิ แต่นายน่ะ ไม่ยอมเรียกพี่ว่าฮยองเลย  ไอ้เด็กปืนเกลียว!”ยูคยอมหัวเราะกับท่าทีอีกฝ่ายเบาๆ 

          11:59 PM

          “เคยได้ยินคำนี้มั้ย...คนเป็นแฟนกันน่ะเค้าไม่เรียกแฟนว่าพี่กันหรอกนะ”แฟนกัน... แฟน... พูดอะไรออกมากันเนี่ย

          “ละ..แล้วพี่ใช่แฟนนายที่ไหนกัน”มาร์ครู้สึกว่าเสียงของเค้าสั่นอย่างช่วยไม่ได้ รู้สึกไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย  โดยเฉพาะกับหัวใจที่เต้นดังจนไม่สามารถได้ยินเสียงภายนอกเลย  ในสายตามาร์คตอนนี้มีแต่คิมยูคยอม  หูของมาร์คตอนนี้ได้แต่เสียงคิมยูคยอมเช่นกัน

          10...

“ใช่..มาร์คไม่ใช่แฟนเค้า”

9…

“แต่เค้าจะถามอะไรบ้างอย่างได้มั้ย”

8…

“มันเป็นสิ่งที่เค้าเก็บนานมากแล้ว”

7...

“ไม่รู้มาร์คจะเชื่อมั้ย”

6…

“เค้าชอบมาร์คนะ”

5...

“ชอบจนเรียกได้ว่ารัก  มาร์ค...”

4...

“เป็นแฟนกันนะ”

3...

ใจที่เต้นดังอยู่แล้วในตอนนี้มันดังแรงขึ้นจนมาร์คคิดว่ายูคยอมคงได้ยินเสียงมันแน่ๆ  ใจของมาร์คกำลังชัดเจนต่อความรู้สึกของมัน

2...

1...

“แฮปปี้นิวเยียร์นะ  ปีนี้ฝากดูแลหัวใจด้วยนะคุณแฟน”

FAEBOOK

YU GYEOM

จะดูแลหัวใจอย่างดีครับ MY HEART ---with  MARK  TUAN

ถูกใจ    แสดงความคิดเห็น  แชร์

688คนถูกใจสิ่งนี้

BAM  BAM    ปีนี้มีแต่ความรักกกก  แต่ตัสหวานเลี่ยนไปว่ะเพื่อน

FEI A  กรี๊ดดดดดด  น้องยูคทำไงให้มาร์คคนซึนรู้ใจตัวเองเนี่ย

A JIA  ในที่สุดคุณอี้เอินก็ยอมเปิดใจ

JACKSON  WANG  น้องเอินคนงามไม่โสดแล้วววว

MARK TUAN   หุบปากนะ!! JACKSON  WANG

JB  JAEBOM  มึงมันร้ายไอ้หน้าหมี  กูจีบมา7ปีแขนยังไม่ได้จับTOT

----------------------------------------------------------------------------------------------------
ยังไม่ได้ตรวจคำผิดและจัดเรียงหน้า อ่านยากหน่อยขอโทษด้วยนะคะะะะ  สุดท้ายก็ขอให้มีความสุขในปี2015น้าาาา